BOYUN CÜZDANI

Varoluş deneyimini bütün incelikleri ve duygusal boyutlarıyla

yansıtan imgeler hafızaya kazınır. Bu imgelerin silinmeyen izi, tarihten daha dürüst, daha

nesnel ve dolaysız bir biçimde bugünle dün arasındaki bağa işaret eder. İnsanın belleksizliği

ve zamanın savrukluğu karşısında yaşanmışlıkların değerini temsil eder.

Boyun cüzdanı, parasız yatılı öğrenciler için böylesi bir imgedir. Boyna bağlanır, giysi altına

saklanır. İçine genellikle harçlık, vesikalık fotoğraf, telefon kartı konur. İyi bir eğitim almak

uğruna ailesinden ayrılan çocuğun yolculuğuna dair bir semboldür. Fırsat eşitsizliğine yönelik

bir göndermedir. Hasreti, bekleyişi, mücadeleyi, sorumluluğu, disiplini, bedeli, mükafatı,

maddiyatı ve maneviyatı ve daha birçok şeyi çağrıştırır.

Her Darüşşafakalı bu çağrışımlarla örülen bir düş ve düşünce dünyası taşır.

Defne Hadiş

ŞİİR HEP GENÇ KALACAK

Darüşşafaka Lisesi öğrencilerinin şiirlerini okumaya başladığında yazımın başlığı zihnimde

oluşmuştu bile: Şiir Hep Genç Kalacak..

Baştan sona okuduğum bu şiirlerin kimilerinin henüz şiirsel bir yetkinliğe ulaşamamış

olduğunu gördüm.

Şiire özgü bir tını duyumsatmaktan çok bir düşüncenin dile getirilmesinin ötesine geçememiş

şiirlerdi.

Buna karşılık kimi şiirlerde Attilâ İlhan, Ahmed Arif gibi şairlerimizin okunmuş, özümsenmiş

olduğunu duyumsadım.

Fakat öyle ya da böyle, bunlar öğrencilik yıllarının ötesine, yetişkin birer insan olma dönemine

adım atmaya hazırlanmış genç insanların şiirleriydi.

Hemen bütün şiirlerde bu arayışların, beklentilerin, soruların, sancıların, heyecanların izlerini

sürebildim.

O yaşlardaki kendimi ve şiirlerimi düşündüm.

Aslında ne kadar benzeşiyoruz.

Yaşam karşısında, ne kadar yukarıdan, ne kadar özgüvenli konuşuyor gibi görünsek de nasıl

da deneyimsiz, nasıl da acemiyiz.

Bu kitap projesinin doğuşu ve gerçekleşmesinde katkısı olan değerli hekim ve şair arkadaşım

Göksel Altınışık da o yaşlarda yazdığı şiirlerini almış bu seçkiye.

Şiirlerine önsöz olarak yazdığı şiir tadındaki yazının bir yerinde şöyle diyor: “O yaşlarıma

bakınca şefkat ve anlayışla doldum. Hem o ürkek, hüzünlü kıza, hem onu büyüten bütün

yaşanmışlığa”.

Evet sevgili Göksel. Darüşafakalı gençlerin şiirlerini ve senin o yaşlarda yazdıklarını okurken

ben de aynı hisleri duydum. Şefkat ve anlayış.

O yaşlardaki kendimi ve şiirlerimi de düşünerek…

Bizler büyürken şiir hep genç ve hatta çocuk kalacak.

Büyüsü, ölümsüzlüğü de burada olsa gerek…

Ataol Behramoğlu

Haziran 2021