SADECE ZAMAN CEVAPLARDI HER SORUYU
Genç adam İstanbul İş ve İşçi Kurumunun girişinde durdu. “Almanya müracaatları” yazılı tabelanın gösterdiği merdivenlere yöneldi. Elindeki evraklara baktı tekrardan. Hayatının geri kalanı ile ilgili en önemli kararı vermek üzereydi…
Yaptığının bir kaçış olduğunu biliyordu. Ataerkil bir toplumdan, baba hegemonyasından, gelenek, görenek baskısından özgürlüğe kaçışıydı yaptığı. Eski binanın aşınmış mermer merdivenlerinde tekrar durdu. Birazdan içinde maddi ve manevi özgürlüğü, hayalleri olan geleceğine atacaktı ilk adımını. Ustasının bir sözünü anımsadı: “Sadece zaman cevaplardı her soruyu.” demişti bir keresinde.
Derin bir nefes aldı ve biraz korku, biraz tereddüt yüklü saniyelerin ardından ilk adımını attı kendisinin çizdiği kaderine doğru. Ya son adımı? Son adımı nasıl olacaktı?
İşte onu sadece zaman biliyordu…
